Хоби ошуфтаи саҳюнистӣ барои нобудии муқовимат таъбир нахоҳад шуд

Ба гузориши Хабаргузории Аҳлибайт(а) – Абно – Сипоҳи посдорони инқилоби исломӣ дар баёнияе ба муносибати солрӯзи шаҳодати раҳбарони муқовимати исломии Лубнон ва Сардор сарлашкар посдор Аббос Нилфурӯшон, бар пойбандӣ бар усул ва ормонҳои муқовимат ва вафодорӣ ба хуни шаҳидон таъкид кард.

Баёнияи роҳбурдии Сипоҳи посдорони инқилоби исломӣ ба муносибати солрӯзи шаҳодати раҳбарони муқовимати исломии Лубнон ва Сардор сарлашкар посдор Аббос Нилфурӯшон ба шарҳи зер аст:

Ба номи Худованди бахшандаи меҳрубон

Дар остонаи фаро расидани солгарди шаҳодати раҳбарони муқовимати исломии Лубнон Ҳуҷҷатулислом вал-муслимин Сайид Ҳасан Насруллоҳ ва Ҳуҷҷатулислом вал-муслимин Сайид Ҳошим Сафиуддин, фармондеҳон ва масъулони аршади Ҳизбуллоҳ монанди Ҳоҷӣ Абдулмунъим Каркӣ (Ҳоҷӣ Абулфазл) фармондеҳи ҷабҳаи ҷануби Лубнон, Ҳоҷӣ Самир Диб (Ҳоҷӣ Ҷиҳод) раиси дафтари шаҳид Насруллоҳ, Ҳоҷӣ Иброҳим Ҷазинӣ (Ҳоҷӣ Набил) масъули амнияти шаҳид Насруллоҳ ва дигар фармондеҳон ва масъулони аршади Ҳизбуллоҳ ва Сардори сарфарози Сипоҳи ислом ва мушовири аршади низомии Ҷумҳурии исломии Эрон Сарлашкар посдор Аббос Нилфурӯшон дар ҷинояти ҳамлаи террористии режими палид ва аҳримании саҳюнӣ ба Зоҳияи Байрут; Сипоҳи посдорони инқилоби исломӣ зимни арзи таслият ва табрик ба маҳзари мақоми муаззами раҳбарӣ ва фармондеҳи кулли қуво Ҳазрати Имом Хоманаӣ (зидда зиллуҳулаолӣ), хонаводаҳои муаззами шаҳидон, нерӯҳои муқовимат ва миллатҳои минтақа, бо таъкид бар пойбандӣ бар усул ва ормонҳои муқовимат ва вафодорӣ ба хуни шаҳидон, нукоти роҳбурдии зерро барои истиҳзори уммати исломӣ бавижа ба миллати азим-уш-шаъни Эрони азиз эълом медорад:

1. Амният ва иззати уммати исломӣ маҳсули эъсор ва муқовимат аст Амният ва иззати имрӯзи уммати исломӣ ва кишварҳои минтақа на ҳосили созишҳои сиёсӣ ва маръуб шудан баробари ҷанги равонӣ ва набарди шинохтии душманони ислом ва Қуръон, балки мадюни фидокорӣ ва эъсоргирии муҷоҳидони муъмин ва размандагони муқовимат дар майдонҳои сахти мубориза; аз муқобила бо фитнаи ДОИШ то дифоъ дар баробари ишғолгарӣ ва таҷовузи саҳюнизм аст, дар воқеъ хуни ин шаҳидон, зомини бақои амният ва сармояи роҳбурдии миллатҳои минтақа барои ҳифзи субот ва ҳуввияти исломӣ аст.

2. Муқовимат; танҳо роҳи ақлонии муқобила бо истикбор Таҷрибаи таърихӣ ва воқеияти майдонӣ нишон медиҳад, ки муқовимати фаъол ва ҳушмандона, танҳо гузинаи муассир ва ақлонӣ барои давлатҳо ва миллатҳои минтақа дар баробари тавсаъаталабии истикбор ва саҳюнизми ҷаҳонӣ аст, ва бетардид ҳар гуна ақибнишинӣ ва иттико ба созукорҳои таҳмилӣ ва созишҳои зиллатбор, танҳо ба ташдиди ҷасорат ва таҳдидоти душман ва таҳмили таҳқир бар миллатҳо меанҷомад.

3. Шикастнопазирии фарҳанги муқовимат Афзоиши ҷиноёт ва ҳамлаҳои нокоми режими саффоки саҳюнистӣ алайҳи Ғазза, нишондиҳандаи пойдорӣ ва шикастнопазирии ҷабҳаи муқовимат ва аҷзи ин режими хуношом дар хомӯш кардани шуълаҳои муқовимат аст. Муқовимат на як ниҳоди қобили инҳилол дар фарояндҳои сиёсӣ ва амниятӣ, балки ҳуввият, андеша ва фарҳанге зинда ва решадор дар бовари миллатҳои минтақа аст, ки рӯз ба рӯз амиқтар ва нерӯмандтар мешавад.

4. Раҳбарони шаҳид; шогирдони мактаби Имомайни инқилоб Сайид Ҳасан Насруллоҳ ва Сайид Ҳошим Сафиуддин, ду шогирди мумтози мактаби Имом Хумайнӣ (раҳ) ва Раҳбари муаззами инқилоби исломӣ (зидда зиллуҳулаолӣ) буданд, ки бо имон, ақлоният, тадбир ва шаҷоати мисолзаданӣ, ҷабҳаи муқовиматро ба намоди иззати уммати исломӣ ва қудрате роҳбурдӣ дар сатҳи минтақа ва ҷаҳон табдил карданд.

5. Раҳбарии мустаҳками Шайх Наъим Қосим Сипоҳи посдорони инқилоби исломӣ зимни таҷлил аз мавозеи усулӣ ва нақшофариниҳои роҳбурдии Ҳуҷҷатулислом вал-муслимин Шайх Наъим Қосим, халафи солиҳ ва шоистаи раҳбарони шаҳиди Ҳизбуллоҳи Лубнон, ҳимояти ҳамаҷонибаи худ ро аз раҳбарии шаҷоатона ва олимонаи эшон ва талошҳои муҷоҳидонаи Ҳизбуллоҳ барои ҳиросат аз амнияти Лубнон ва истимрори хатти муқовимат эълом медорад.

6. Нокомии лоиҳаҳои Амрико ва саҳюнизм Хобҳои ошуфта ва нақшаҳои шӯми ҷараёнҳои саҳюнӣ ва амрикоӣ барои тазъиф ё нобудии муқовимат, борҳо бо шикаст мувоҷеҳ шуда ва ба фазли илоҳӣ ин бор низ ҷуз расвоӣ ва таҳқир барои душманон самаре нахоҳад дошт. Бар хилофи хостаҳои шайтонии اردوگاه خصм, муқовимат имрӯз на танҳо тазъиф нашуда, балки дурахшиш ва боландии он ба унвони омили мувозинатсоз дар минтақа падидортар хоҳад шуд.

7. Рисолати Сипоҳ дар тақвият ва ҳимоят аз муқовимат Дар шароити хатир ва ҳассоси кунунӣ, Сипоҳи посдорони инқилоби исломӣ пуштибонӣ ва ҳимоят аз муқовимат дар ҷуғрофиёи минтақаро ҳамчунон дар дастури кор дошта ва тадовуми ин масир то маҳви комили ишғолгарӣ ва озодсозии Қудси шарифро, як маъмурияти илоҳӣ, миллӣ ва ғайриқобили таваққуф медонад.

Дар поён таъкид мешавад шаҳодати раҳбарони муқовимат, нуқтаи атфе дар масири бедории исломӣ ва тақвияти ҷабҳаи зиддисаҳюнистӣ аст ва ҳамаи миллатҳои минтақа бо ҳифзи ҳушёрӣ, ҳамбастагӣ ва истимрори масири муқовимат бояд ба рисолати таърихии худ амал кунанд; ояндаи минтақа ба иродаи миллатҳо тааллуқ дорад ва иродаи миллатҳо бар шикасти душманон ва таҳаққуқи пирӯзии қатъии муқовимат устувор аст.